jueves, 30 de septiembre de 2021

PLUBIA CORDIS:

 


























PLUBIA CORDIS:



 



‘---lit
et summun canae,



 



miles Dei
lumen,



 



mea
unguis timor malum,



 



mors erit
uxor mea.----‘





 



Plubia
cordis, ardentissime cupere amôris



 



stupóris,
dêsîderium, sempiternusa laetitia.



 



Diês,
carpentum, accrêvî calôris.



 



Colôris,
vita, venerâvî canôris.



 



Laetitia
exspectâre, cupitum nostra.



 



Ostendi
âlae, festînâvî blanditia.



 



Cropinquus,
somnus, versus, littera.



 



Prôfêcî
imus, creâvî blandus.



 



Bâsium
dulcis, aqua pûrus.



 



Sânô
anima, fidus fruor.



 



Cupidus
somnus, flagrô metaphora,



 



suspirium
natura, amâvî ferventis.



 



Distantia
dêstinâvî dedisco côgitâtum.



 



Volui
pûrus, sôlus cordis.



 



Callis
unus, sentido sensisensum.



 



Fôrmôsa
societas, contentum esse vêris.



 



Ignis,
dêlectô noster appetîtus fôrmôsus.



 



 



TRADUCCIÓN (Plubia
cordis):

Lluvia corazón,



Suspira por ti amor



Estupor, deseo,



Eterna alegría.



Día, noche,



Crece calor-



Color, vida



Venerada sinfonía.



Alegría soñada,



Deseada nuestra.



Muestra alas,



Acelera caricia.



Cercanía, sueño,



Verso, letra.



Entra profundo,



Crea sonrisa.



Beso dulce, agua
pura.



Cura alma, sinceridad
uso.



Deseoso sueño,



Arde metáfora



Suspira esencia,
amando fogoso.



Distancia decreta



Olvido de razón.



Querer puro, sólo
corazón.



Vía una, sentir.



Hermosa compañía,



Contentarse primavera.



Fuego, complaciendo



Instinto hermoso.



 



El
Castellano

PLUBIA CORDIS:

 


























PLUBIA CORDIS:

 

‘---lit et summun canae,

 

miles Dei lumen,

 

mea unguis timor malum,

 

mors erit uxor mea.----‘



 

Plubia cordis, ardentissime cupere amôris

 

stupóris, dêsîderium, sempiternusa laetitia.

 

Diês, carpentum, accrêvî calôris.

 

Colôris, vita, venerâvî canôris.

 

Laetitia exspectâre, cupitum nostra.

 

Ostendi âlae, festînâvî blanditia.

 

Cropinquus, somnus, versus, littera.

 

Prôfêcî imus, creâvî blandus.

 

Bâsium dulcis, aqua pûrus.

 

Sânô anima, fidus fruor.

 

Cupidus somnus, flagrô metaphora,

 

suspirium natura, amâvî ferventis.

 

Distantia dêstinâvî dedisco côgitâtum.

 

Volui pûrus, sôlus cordis.

 

Callis unus, sentido sensisensum.

 

Fôrmôsa societas, contentum esse vêris.

 

Ignis, dêlectô noster appetîtus fôrmôsus.

 

 

TRADUCCIÓN (Plubia cordis):
Lluvia corazón,

Suspira por ti amor

Estupor, deseo,

Eterna alegría.

Día, noche,

Crece calor-

Color, vida

Venerada sinfonía.

Alegría soñada,

Deseada nuestra.

Muestra alas,

Acelera caricia.

Cercanía, sueño,

Verso, letra.

Entra profundo,

Crea sonrisa.

Beso dulce, agua pura.

Cura alma, sinceridad uso.

Deseoso sueño,

Arde metáfora

Suspira esencia, amando fogoso.

Distancia decreta

Olvido de razón.

Querer puro, sólo corazón.

Vía una, sentir.

Hermosa compañía,

Contentarse primavera.

Fuego, complaciendo

Instinto hermoso.

 

El Castellano

Autobiografía Toma en tierra



Cita:

Jean-Jacques Rousseau

Emprendo una obra de la que no hay ejemplo y que no tendrá imitadores. Quiero mostrar a mis semejantes un hombre en toda la verdad de la Naturaleza y ese hombre seré yo. Sólo yo. Conozco mis sentimientos y conozco a los hombres.
No soy como ninguno de cuantos he visto, y me atrevo a creer que no soy como ninguno de cuantos existen. Si no soy mejor, a lo menos soy distinto de ellos. Si la naturaleza ha obrado bien o mal rompiendo el molde en el que he sido vaciado, solo podrá juzgarme luego de haberme leído.





Comienzo sin acabar una obra que aún no he terminado llamada Toma en tierra. Desde que me reconozco como entidad, con uso de razón y conciencia en tierra, donde me asignaron nacer. Infancia surcada en Alcalá de Henares, ciudad natal, en Cabanillas del Campo, segunda vivienda en aquel entonces hasta 2016 que se convierte en primera vivienda, también infancia surcada en Fuente Álamo Albacete, pueblo de toda mi familia menos quien narra. De Alcalá lo relevante en mi infancia sería mi aprendizaje en el colegio, hasta pasar al instituto, aficiones de aquel entonces, pesca en el río Henares, dibujo, pintura, modelismo, tirar la peonza, coger semillas de rivera del río Henares y ponerlas en tiestos, en mi terraza de aquel hogar, a los 16 años comencé a fumar, debido fue en principio compré un paquete de tabaco, en Alovera para calentar mi boca por el frío, sin tragarme el humo, recuerdo mi primer beso a una compañera de instituto, en 2006, previo fui a un viaje de vacaciones 2004 con mis padres a Escocia, a mi regreso, me ocurrió un insomnio de cinco seis días sin dormir apenas, me llevaron mis padres a  urgencias del hospital de Alcalá y allí empezaron a tratarme con medicinas psiquiátricas, posterior de este comienzo me realizaron una resonancia magnética y se descubrió que ya poseía nueve heridas desmielinizantes típicas de esclerosis múltiple remitente, recurrente.
En 2007 en un ingreso psiquiátrico por empeoramiento de mi cuadro conductual, tuve relaciones sexuales consentidas en aquel encierro en planta de hospital, primer beso y mis primeras relaciones sexuales me marcaron sexualidad y gustos propios subjetivos en base a mi amor al sexo contrario, continuaron esos encierros innecesarios en los años consecutivos, en 2013 abril, 29 por mi situación compleja vivencial,
y reacción toxica, de una medicina intramuscular para la esclerosis múltiple un tal Avonex, me ocurrieron ideas continuas de suicidio, voces de muerte oí y les hice caso, me precipité de mi terraza mi quinto piso de ciudad, en caída libre, no recuerdo hasta solo que desperté en un hospital en Madrid. 
En 2016 mi Psiquiatra, junto con otros facultativos, decidieron derivarme a una clínica siquiátrica de media estancia en Arturo Soria en Madrid, clínica siquiátrica de san Miguel de las Hermanas hospitalarias, siete meses estuve en aquel balneario, de sopas medicamentosas. 
Desde enero 2017, no he requerido de más encierros o ingresos, estable eutímico, desde 2017 a presente viviendo en Cabanillas del campo, soy feliz cuidando lo que amo y sembrando en mi jardín.

Sanguinoso, solícito

   LLego desde la fúlgida sangre, desde la espiral, enterrada en lo más profundo del corazón de la tierra, desbordadas van ya mis venas, que...